Ali Ural Bey’in tüm kitaplarını kütüphaneme katmayı planlıyorum. Bu eseri deneme türünde yazılmış.Denemelerden hep göz korkar aslında ya da benim gözüm korkuyordur bilemem.Nitekim korkum yersizmiş çok akıcı ve anlaşılır bir dilde kaleme alınmış. Kısa gazete manşetlerini ele alarak(güncel veya geçmiş olayları)toplumun yaralarına parmak basmış
adeta.Verdiği mesajları incecik.Durup düşünülesi cinsten...Düşünelimmmm...