bir mülteci, yurdundan ayrıldığı andan itibaren şu düşünceyi kanıtlamak için kendisini bilinçli ya da bilinçdışı bir baskı altında hisseder: o, kendisini kabul eden ülkenin gösterdiği merhamete layıktır. acil olarak benzeşme (asimilasyon) ve uyum sağlama (adaptasyon) ihtiyacı içinde yaşamaktadır. terk etmeye zorlandığı ülkeye olan öfkesi onun geçmişe dair pek çok parçayı reddetmeye baskılamaya yöneltmektedir. geride tehlike içinde bıraktıkları için suçluluk hissetmektedir. bu etkenler birleşerek bireyin yeni bir ülke ve kültürle bütünleşmesine engel olur. zorunlu göç durumunda ise durum tabii ki çok daha trajik ve karmaşıktır.
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.