Her insan başarısı felaket tarafından gözetlenir. Mutluluğumuza karşı dünyanın bu kötü niyetini, dinsel söylemden eski bir deyişi yeniden kullanan bir Îphigeneia korosu “tanrıların öfkesi” diye adlandırır. Bu kıskanç öfke, eğer oyunun konusuna bakılırsa hem de o büyük “tanrılar” sözüne karşın, Euripides’e göre, her türlü mutlu yaşam ve özellikle de çok şey vaat eden yaşamlar üstünde asılı duran karanlık tehditten başka bir şey anlatır gibi görünmez.