...
Bereket bir süre sonra lokantacının, benzincinin, şoförün, yolcuların, canlı cansız her mahlukatın önünde el bağlayıp durdu. Böyle bir rahmet anında bir dilenci lokantanın kapısından patronun masasına doğru baktı. Patron o sırada sigarasını yakıyordu. Varsın yaksın. Yine de dilenciyi bal gibi gördü. Aklınca görmemezlikten geleyim dedi. Hani sigara yakıyor ya. Umursamamazlıkla başını öte tarafa çevirdi. Bunun üzerine bereket bir daha kim bilir kimin yüzü suyu hürmetine dönüp gelmek üzere oralardan kaçıp gitti.
Sayfa 72Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.