Dağ başında yapayalnız boynu bükük bir çiçeğim işte
yapayalnız bir çiçek.. başı eğik, kalbi kırık...
bir çoban kavalı ezgisinde kirpiğime dokundukça yel, üşüyor ömrüm
içimde kar ayazı sevdalar ağlıyor her gece ve ben susuyorum
yalınayak çocuklar dolaşıyor düşlerimde her kış
gözlerimdeki yağmur,
saçlarmdaki kardan başka yok kimsem