"Atatürk için dinsiz diyenler oldu. Bunu bir moda imiş gibi yayanlar vardı. Onun lâik anlayışını dinsiz gibi göstermekte fayda bulanlar oldu. Hâlbuki Atatürk yobaz karşıtı idi. Size başımdan geçen bir olayı naklederek başlayayım:
Bir gün Necip O'na:
-- Efendim, Münir Hayri namaz kılar, dedi.
En yakın bir dostumun beni bu şekilde takdim ettiğini gören beni sevmeyenler, şimdi kovulacağımı zannederek gülüştüler.
Atatürk'le aramızda şu konuşma geçti:
-- Sahi mi?
-- Evet, Paşam.
-- Niçin namaz kılıyorsun?
-- Namaz kılınca içimde bir huzur ve sukûn hissederim.
Atatürk demin gülenlere döndü:
-- Batmak üzere olan bir gemide bulunsanız, herhalde, yetiş Gazi, demezsiniz; Allah dersiniz. Bundan tabii ne olabilir.
Sonra bana döndü:
-- Dünyadaki işlerine zarar getirmemek şartıyla namazını kıl, heykel yap, resim de.
Atatürk asla dinsiz değildi, lâikti. Taassubun şiddetli düşmanıydı.
Sayfa 22Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.