(Phaedrus) Kant'ın estetiğini önce düş kırıklığı, sonra da öfke ile okudu. "Güzel" hakkında belirtilen görüşlerin kendisi ona çirkin geldi; çirkinlik öyle derin ve öyle geniş kapsamlıydı ki ona nereden saldırmaya başlayacağı ya da ondan nasıl kurtulmaya çalışacağı konusunda bir ipucu bulamadı. (...)
Aklın kendisiydi çirkin olan ve bundan kurtulmanın olanağı yok gibiydi.