Hayattan cok az sey istedim-ama o, o kadarini bile esirgedi benden. Azicik gunes, kirlar, bir lokma ekmek, bir lokma huzur, canimi fazla yakmayacak bir yasama bilincim olsun ve bir de ne kimseye muhtac olayim ne el alem bana muhtac olsun. Bu kadari bile esirgendi benden, hani yuregimizin katiligindan degil de, paltomuzun dugmelerini acmaya usendigimiz icin dilenciyi basimizdan savariz ya, iste o sekilde
Sayfa 34Kitabı yarım bıraktı
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.