İnsan Tanrı’yı arayan bir varlık olarak kendini kabul eder; neticede bulur veya bulamaz. Fakat “arama” salahiyeti onun elindedir. Müslüman düşünürler bunu kabul etmezler. Onlara göre “arayan” bizzat Allah’tır. Hiç kuşkusuz Allah adına “aramak” tabiri zihne güç gelir. Fakat cümleyi şöyle tasrih edebilirim: İnsan talebini önceleyen, Allah’ın insan hakkındaki iradesidir. Allah kendini tanıtmak istediği için (kenz-i mahfi) insan O’nu aramaktadır.