Ne umdum ne buldum!
Yazarın okuduğum ikinci kitabı Kırgınlık. Roman okuyacağımı düşünerek başladım fakat bu bir roman değildi. Yazar kitabın sonunda kendisini bir karakterle konuşturarak bu kitabın roman olduğunu savunmaya çalışsa da değildi... Çoğu kısım birbiriyle bağlantılı öykülerden oluşuyor denilebilir. Öykü, deneme, anlatı karışımı bir metin olmuş. Bir bölüm öykü okuyorsunuz sonra devamını beklerken yazar kadınlarla, çocuklarla ilgili toplumsal sorunlardan ve karşılaştığı örneklerden bahsediyor. Diğer kitabıyla birebir aynı cümlelerle de karşılaşmak bir miktar hayal kırıklığına uğrattı. Okuduğum iki kitabında aynı üslup, üst perdeden konuşmalar var. Bu beni rahatsız ediyor. Kitabın sonunda karaktere roman öyle olmaz böyle olur diye vurgulayan tavrı sevemedim.