#alıntı "Siz insanlar," dedim. "Bir şey hakkında konuşurken, hemen şöyle söylemek zorunda hissediyorsunuz kendinizi: 'Bu aptalca, bu akıllıca, bu iyi, bu kötü !' Bütün bunların ne anlamı var? Sırf bunları söylemek için mi olayın içyüzünü araştırıyorsunuz? Onun niçin olduğu, niçin olması gerektiği şeklindeki sebepleri kesinlikle açıklayabiliyor musunuz? Böyle yapsanız, yargılarınızda bu kadar aceleci olmazdınız." Öyle şiirsel öyle derin güzel cümleler bırakılabilir ki buraya lakin ben bu sözleri seçtim. Çünkü yargılarda bulunurken anlamaktan ne denli uzağız bunu haykırıyor bu sözler. Yorumlamaya geçmeden önce ben kitapta olanlardan bahsetmekten çok bende hissettirdiklerini aktarmaya çalışıyorum yorum yaparken belirtmek istedim. #kitapyorumu Goethe... Şiirsel cümleler, her biri anlam yüklü satırlar. Yaşadığınız size dokunan sözler. Öyle gerçekti ki bu kitap öyle içten öyle içimizden. Biraz araştırma yapınca bunların övgü sözcüğü olmadığını anlayacaksınız. Bu kitap bir dönem yasaklanmış karakterden etkilenenler ve onun yolundan giden insanlardan ötürü. Böylesi geçmiş okura. Bana ne geçti peki bu kitaptan. Gördüm ki hassas kalpler var incelik bekleyen incelik gösteren, anlayan, düşünen. Elbette var bu kitapla öğrenmedim bunu ama bu kitapta çok derin hissettim. Çeşitliliğin ve kalabalığın içinde kimi zaman kendinle olmak kimi zaman kaybolmak var. Yok sayılamayacak güçte olabilir duygular ve bunu görmek benim için yalnız hissetmemekti. Ve bu çok değerli benim için. Kitabı ana karakterimiz Werther'in yazdığı mektuplarla okuyor anlıyoruz. Bu yüzden onu böylesi sahiplenmek hissetmek. Çünkü iç dünyası olduğu gibi gözler önündeydi. Öyle duyarlı bir karakter ki yaşadığı çevreyi, çevrenin sorunlarını, insanları bize capcanlı anlatıyor.

Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021121,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem