Çok ilginç bir kitaptı. Daha önce okuduğum çiftlere hiç benzemiyorlardı. Biraz önyargılı yaklaşmış olsam da kendisini okutmayı başardı. Melody ve Liam biri İtalyan diğeri İrlandalı olan mafya ailelerinin çocukları. Babaları iki aile arasındaki düşmanlığı bitirmek için çocuklarını evlendirmeye karar vermişler ve yıllar önce bir anlaşma yapmışlar. Tabi kitapta anlaşmanın uygulanacağı zaman geldiğinde ikisinden de izin alınıyor. Melody, baskılanmaya gelemeyen, güçlü, zalim ve güzel bir kadın. Liam da baskılanmaya gelemeyen, güçlü, zalim ve yakışıklı bir adam. İki baskın karakter bir araya geldiğinde de işler epey renkleniyor. Birbirlerini ezme çabalarını okumak çok keyifliydi. Bir de iki ailenin ortak bir düşmanı ortaya çıkınca ortalık çok hareketleniyor. Kitabın konusunu çekici bulmuş olsam da bazı yerlerde, hatta çoğu yerde yüzümü buruşturarak okudum. Hani tamam zalimsiniz anladık da bu kadar psikopatlık iyi bir şey mi anlamadım. Yazarın detay vererek işlemesi ve karakterler yaptıkları acımasızlıklardan derin bir zevk alması beni o kadar heyecanlandırmadı. Aksine birkaç kere kitabı bıraktım çünkü okurken kitaplar gözümde canlanabildiği için midem kaldırmadı. Bir diğer eksik Liam'la ilgiliydi. Liam, kitabın yüzlerce yerinde "acımasız, zalim, tek olmaya alışık" bir adam olarak gösterilmesine rağmen eşitlik isteyen Melody'e hemen yer verdi ve pasifleşti. Ben daha dirençli, zorlu bir karakter olmasını beklemiştim ama Melody karşısında çok ezildi, saftirik bir aşık adama dönüştü. Kadını yüceltmeye çalışırken erkeğin, kitaptaki karakter tanımına uymayacak kadar bastırılması gözüme battı. Melody'nin sözde eşitlik isteyen ama eşitlikle alakası bile olmayan davranışları da beni çok sinirlendirdi. Liam'a "Biz diyerek konuşmadın" diyen Melody çoğu yerde hep "Ben" diyerek konuştu. "Ben" ve "benim" gibi kelimeleri çok fazla kullanan bencil bir karakterin kalkıp sürekli Liam'ı uyarması çok saçmaydı. Eşitlik böyle bir şey değil. Eşitlik iki tarafın da diğerine kendisiyle eşit hak tanımasıdır. Bir kez daha söylediğim gibi kadını yüceltirken erkeğin bu denli ezilmesini doğru bulmuyorum. Kitapta da çok fazla yadırgadım ve sevmedim. Daha sonra bu konuda düzelme yaşadığını hatırlıyorum ama yine de beni epey kızdırmıştı. Melody genel olarak sevdiğim bir karakterdi. Tek kusur bulduğum yanı buydu onu da tek büyümeye alışmış, erkeklerin kendisini ezmesine izin vermemek için yıllarca verdiği çabanın getirdiği katılığa verdim. Şöyle bir düşününce karakter gelişimi en mantıklı işlenmiş olan Melody'di. Liam konusunda yukarıda da anlattığım için yazılan karakter gelişimi vasattı. Acımasız ve bunun gibi vurgular kitapta çok fazla yapıldı. Karakter ne kadar zalim, kötü ve egoist olduklarıyla ilgili sürekli aynı cümleleri tekrar etti. Yaptıkları zalimliklerden zevk duydukları ve devam edeceklerine dair de sürekli bir tekrar vardı. En sonunda "Evet anladım en kötü sizsiniz" dedim ve böyle tekrar cümleleri gözlerimi devirerek okudum. Sıktı açıkçası bu kadar kendilerini övmeleri ve bunu aynı cümlelerle sürekli tekrar etmeleri. Kitabın severek okuduğum yerlerinin çoğu aksiyon sahneleriydi. O heyecanlı yerleri yazar iyi kaleme almıştı. Az da olsa karakterlerde gelişim görebildiğim için de puanı fazla kırmadım. Anlatımı güzel, akıcı bir üslubu var yazarımızın. Olan olaylardan bazıları içimi burktu. Bu duygu geçişini de verdiği için onu da bir artı sayıyorum. Genel anlamda sıkılmadan okuduğum bir kitap olduğu ve beklentim de olmadığı için orta düzeyde beğendim diyebilirim. Fakat yazarın kitaplarını öyle art arda okuyabileceğimi sanmıyorum. Her ne kadar akıcı olsa da yazarın psikopat acı çektirme stilleri ve zalim hayal gücü onun kitaplarını listemde epey alt sıralara düşürüyor. Genel Bakış Tür: Macera-Aksiyon Seri/Tek: Seri. Birinci kitap. Anlatım: Birinci şahıs. Birkaç anlatıcı. Aşk üçgeni: Yok. Cinsellik: Var. Favori karakterim: Melody Bu yazarın diğer kitaplarını okuyacak mıyım? Midemin bulanmasını göze alabildiğim bir gün evet. Bu kitabı/seriyi gelecekte tekrar okuyacak mıyım? Okumayacağım. Bu kitabı/seriyi öneriyor muyum? Konusunu sevene evet.

AcımasızlarJ. J. McAvoy · Ephesus Yayınları · 2019706 okunma

·

125 görüntüleme

Gamze

@acourtofgamze ·

27 Kasım 2020 14:27

Ben karakterlere 80 sayfa katlanabildim sadece seni tebrik ediyorum gerçekten alsjkqsinw

Esin Elif

@eelifdurdag ·

27 Kasım 2020 14:30

Bu yıl rsden hiç çıkamadığım için "sorun bende herhalde" diye diye okudum yoksa şimdi bakıyorum da gerçekten katlanılacak karakterler değillermiş djslsş

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.