Şarlo'nun ilk filmleri gündelik hayatın eleştirisi olarak görülebilir: Eylem halinde eleştiri, olumlu ve olumsuz iki yanının canlı ve insani birliğiyle özünde iyimser eleştiri. “Başarı”sı da buradan kaynaklanır.
Chaplin'in önemli filmlerinde eleştiri genişler, daha yüksek bir anlam edinir. Boş yere tamamlanmaya ve kapanmaya çalışan yerleşik (burjuva) dünyanın karşısına, bir başka dünya değil bir tip çıkartılır. Bu tip (yoksul tip) onun belirişidir, ifadesidir, iç zorunluluğudur, (bu rada soyut ve spekülatif, ama yoğunlaşmış ve sonuçta Marx'm sınıf olarak proletaryayı keşfini ifade ettiği dili kullanırsak) onun dışsallaştırılan ama yine de içindeki özüdür. Sy:17
Sayfa 17 - Sel Yay. 1. basım Mayıs 2012Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.