Yaya kaldırımında birbirini omuzlayarak yürüyen her iki cinsiyetten insanlara baktım; yaşam her iki cinsiyet için de çetin ve güçtü, sürekli bir kavgaydı. Dev boyutlarda yüreklilik ve güç gerektiriyordu. Yanılsamalar içinde bulunan varlıklar olarak belki de her şeyden çok kendine güveni gerektiriyordu. Kendine güven olmadan beşikteki bebekler gibiyiz. Ve bu, düşünülemez, ama aynı zamanda paha biçilmez niteliği en kısa zamanda nasıl oluşturabiliriz? Başkalarının kendimizden daha aşağı düzeyde olduğunu varsayarak.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.