Bilmem bu bana özgü bir şey mi, ölünün başında beklerken kendimi mutlu hissetmediğim zamanlar pek azdır; ama yanımda çılgın gibi ağlayıp sızlayarak yas tutan birinin bulunması koşuluyla. Ölü odasında ne yeryüzünün ne cehennemin bulamayacağı bir huzur bulurum; ölüm sonrası sonsuz, gölgesiz bir yaşam olduğu kanısı kesinleşir içimde; ölenlerin önünde artık sonsuzluk vardır. Orada yaşam sonsuz, sevgi sonsuz, zevk de neşe de sonsuzdur.
Sayfa 201Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Bakıyorum da çok uzun bir alıntı olmuş :)) Kitap başlarda çok akıcı gitmese de yavaş yavaş ilerledi. Özellikle 200'lü sayfalardaki cümlelerin tamamında kendimi kaybettim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.