Hep merak etmişimdir: Hitler, Almanya'da demokratik bir ortamda nasıl yükseldi diye. Bu konuda yazılmış hemen hemen bütün incelemeleri okudum. Hatta filmleri ve tiyatro oyunlarını da izledim. Vardığım sonuç, tabii tartışmaya açık olarak, şöyle:
Toplumsal olarak mukaddes sayılan değerler ile, bireysel sapmalar ve çıkarlar Makyavelist bir biçimde uzlaştırılıyor; sonra da tek bir güç odağının yönetiminde topluma empoze edi liyor.
Yani din gibi milliyetçilik gibi yüce değerler ile, köşe dönücülük, sahtekarlık, vurgunculuk gibi bireysel sapmalar arasında Makyavelist bir uyum sağlanıyor. Bu uyumun oluşturduğu büyük sinerji tek bir odaktan örgütlenip, merkezileştirilerek, yoğunlaşmış bir lazer ışını gibi toplumun denetlenmesinde kullanılıyor.
Toplumsal kargaşa ve ekonomik çöküş dönemleri, bu Makyavelist uyumun sağlanması için ideal ortamı hazırlıyor. Çünkü ekonomik, sosyal ve psikolojik güvensizlik içine düşen insanlar, siyasal örgütlenme yoluyla hem kendilerini kurtarıp köşeyi dönüyorlar, hem de güya "vatana ve millete" ya da "Allaha ve dine" hizmet etmiş oluyorlar.
Toplumun demokratik güçleri ise, dağınık oldukları, normal vatandaşlar gibi davrandıkları, kurallara uydukları, can, mal, iş ve ırz güvenliklerini siyasal iktidardan bekledikleri, yani bir anlamda devlete güvenerek toplumsal rehavet içinde bulundukları için, bu yoğunlaştırılmış sinerji karşısında yeniliyor.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.