Kendisini seven her insan bu kitabı okusun.Kitabı yirmi bir günde bitirdiğimi görünce ben de kitabı süründürdüğümü düşündüm ama işin aslı kitabın beni süründürmesi ve süründüre süründüre kendini okutmasıydı. Her sayfasında kırk beş dakika düşündürüp üstüste sigara yaktıran kitaplara zor rastlayınca tadını çıkarıp yavaşça sömürmek istedim. Arada beynimin error verdiği zamanlarda da bu kitabın arasına iki kitap alarak kendime gelmeye çalıştım, işe de yaradı.
Bazı yazarlar vardır, külliyatları vardır, okul gibidir o yazarlar ve o okullara başlamadan önce hazırlık olarak araştırılıp bilgi edinilmelidir ki, okuyunca daha iyi anlayın ve kavrayın diye. Mesela Dostoyevski okumaya başlayacağım zaman kronolojik sıralamasını öğrendikten sonra bir başka yazar Edward Hallett CARR'ın yazdığı ''DOSTOYEVSKİ'' biyografisini okudum. Gerçi akademisyenlerin işine yarayacak çok derin ve detaylı bir kitaptı ama olsun alacağımı almıştım. He, Dosto okumaya başladın mı diye soracak olursanız, hayır başlamadım :) aslında İNSANCIKLAR kitabına başlamıştım ki, beni bu kitaptan daha yoğun düşüncelere, iki dakikada bir sayfa okuyup tüm gün
düşünmeye sevk ettiğini anlar anlamaz ''böyle entelektüelliğin ıstırabını!'' diyerek kendisini bir süre daha erteledim ve kendisiyle bir ilişkiye hazır olmadığımı anladım. Elbet bir gün.
Irvin YALOM'u ve bu kitabı da sitede çok görürdüm ama görmemezlikten gelirdim. Çünkü en az Dosto kadar, üstelik adı zor, kendi zor, adı karışık, kendi karışık Nietzsche ile de yüzleşmeye hazır olmadığımı biliyordum ama bir yerden kendisiyle flörte başlamam lazımdı. Yine bir yazara-filozofa hazırlık için harika bir seçim yaptığımı düşünüyorum. Ve bu arada ilk kitabını okuduğum YALOM'a da hayran kalmamak mümkün değil. Yarı kurgu yarı gerçek bu romanda kişiler ve olaylar hayal ürünü değil, kişiler gerçek, olayların bazıları hayal ürünü ki yazar sonda notlar bölümünde çok güzel belirtmiş bunu. YALOM'un Nietzsche'yi sanki Nietzsche'nin babasıymış gibi anlatmasına, eserlerine ve düşüncelerine bu kadar hakim olmasına gıpta ile baktım. Yazar zaten yazardan önce Psikiyatrist, psikoterapist bir Doktor. Tıp fakültesinden ziyade Nietzsche'den de çok başarılı bir şekilde mezun olmuş.
Gelelim beni sürüm sürüm süründüren kitaba. Yok, kimsenin bedduası değil sürünmem, kişisel tercihimdi, sevinmeyin :) roman karakterlerinin (Freud, Brauer, Bertha, Mathilda, Lou Salome cadısının, diğer karakterlerin ve assolist Nietzsche'nin) hepsinin gerçek karakterler olduğu 18.yy'da yaşadığı ama yazarın da üstün yarı kurgu ve gerçeklikle sentezlediği ve benim her zamanki gibi yine geç kaldığım bir kitap.
Hakikat güneşine ne kadar uzun süre bakabilir, hakikatin ne kadarına dayanabilirsiniz? Varoluşun kan davalısı zaman-yaşlanma ve ölüm üçgeninde hapsolmuşsanız nasıl beraat edebilirsiniz? Hepimiz aslında bu üçgenin içinde yaşadığımız hayattan zaman zaman sıkılır radikal kararlar almayı düşünürüz. Çoğunlukla alamayız ama en azından düşünürüz. Radikal kararsızlıkların bana göre en büyük nedeni alınan kararlardan asla geri dönülememesidir. Ve içine tıkılıp kaldığımız o üçgende zaman-yaşlanma ve ölüm korkularını her seferinde birlikte yaşadığımız insanlara kakalarız. Aile, eş, sevgili, arkadaş... mutlaka bir suçlu ararız ama yanlış yerde ararız. Bu üçgen içinde birlikte olduğumuz insanları özgürlüğümüze ipotek koyan ipotekçiler gibi görür, suçlar ve onlardan kurtulmak için radikal kararlar almayı düşünürüz. Ne yaman bir yanılgıymış meğer. Düşmanı başka yerde aramak tam olarak zaman-yaşlanma ve ölüm düşmanını görmediğimiz, görsek de onlarla başedemediğimiz içindir. Günah keçileri seçer, kurbanlar yaratırız.
Şimdi size desem ki, hayatınız ile ilgili hatta hayatınızın en önemli kararını alacaksınız. Sonu iyi mi olur, kötü mü olur bilinmez. Zaten iyi yada kötü bir sonuçtur. Bu bedeli ödemeye hazırsanız o karaları alır, uygularsınız, ne çıkarsa bahtınıza. Ama her tercih de bir vazgeçiştir aynı zamanda. Aldığınız radikal karar sonrasında kazandıklarınız kaybettiklerinize değecek mi değmeyecek midir asıl mesele. Bu kararı almak için yapacağınız ilk şey eyleme geçmektir. İşte bu eyleme geçmek için insan, ömrünün belki de yarısından fazlasını kararsızlık cehenneminde geçirir. Belli bir yaşın üzerine geldiği zaman bu radikal kararı uygulasa ne yazar, uygulamasa ne yazar? ''yeniden başlamak için çok yaşlıyım'' Şebnem Ferah'ın ''SİL BAŞTAN'' şarkısı belli bir yaş üzeri için yasaklanmalı bence arkadaşlar. Müzikte sahteciliktir bu :)
Peki şimdi yine size desem ki, hayatınızla ilgili hatta hayatınızın en önemli kararını almak için hiçbir eyleme geçmeyeceksiniz, bir şeylerden vazgeçmeyeceksiniz ve hiçbir şey kaybetmeyeceksiniz. Size aldığınız kararın sonrasında neler olacağı izletilecek, hissettirilecek, yaşattırılacak. Beğenirseniz kararı alacaksınız, beğenmezseniz hayatınıza olduğu yerden devam edeceksiniz? Nasıl? PATRON ÇILDIRDI! Güzel kampanya değil mi? Peki bu nasıl olacak? Psikanalizde kullanılan 18.yy'da kullanılmaya başlayan ve günümüzde çok daha etkili ama aynı zamanda dolandırıcıların sermayesi olan HİPNOTİZMA yolu ile. Kampanyanın adı bu, HİPNOZ!
Ümitsizlik hastalığına yakalanan iki insan, biri ünlü bir Doktor BRAUER diğeri genç filozof Nietzsche. Bu kitap, hastasına hasta olan bir Doktor ile hastasına Doktor olan ümitsizlik hastalığına yakalanmış iki naçar ve kafası karışığın kafaları pırıl pırıl açan hikayesidir. Varoluş, psikoterapi, felsefe. Çağlayanlar gibi aktığım hayat uçurumumda akış yönümü değiştirecek ender kitaplardan biridir. Radikal kararlar almayı düşünenlere, neden doğdum diyenlere, zaman-yaşlanma-ölüm korkusu olan biçarelere, ümitsizlere, dertli gönüllere, kısaca HERKESE çare olabilecek ilaç gibi, hipnoz gibi bir kitap. Kendisini seven okusun. Teşekkürler :)
