Bu evrede kadınlar genellikle -ne türden olursa olsun- bu içsel yolculuğa devam etmek konusunda kendilerini hem umutsuz hem de kararlı hissederler. Çünkü bir hayatı diğeri için, hayatın bir evresini öteki için, hatta kimi zaman bir sevgiliyi sadece kendileri için terk ederler. Ergenlikten genç kadınlığa, evli kadınlıktan evde kalmış kızlığa ya da orta yaştan yaşlılığa ilerlemek, kocakarı çizgisini geçmek, yaralanmış olarak ama kendi değer sistemleriyle yola çıkmak; işte ölüm ve yeniden doğum budur. Bir ilişkiyi ya da ana baba evini terk etmek, eskimiş değerleri arkada bırakmak, kendisi olmak ve kimi zaman sadece öyle olması gerektiği için derinlere, vahşi topraklara gitmek, tüm bunlar inenin kaderidir.
Böylece yola çıkarız ve botlarımızın altında aşina olmadığımız topraklar, farklı bir gökyüzü altında farklı bir dünyaya ineriz. Giderken hala incinebiliriz, çünkü kavrayamayız, tutunamayız, yapışamayız, bilemeyiz; çünkü ellerimiz yoktur.
Sayfa 450Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.