Affetmek sadece karşı tarafı rahatlatan bir eylem değildir. Affedince önce biz rahatlarız. Yüreğimizdeki taş hafifler bir süre sonra da kalkıp gider. Önceleri ona kızdığım doğru, onu yakından tanıdıkça yaşadığı bunca acıya tanıklık ettikçe içimdeki öfke ağır ağır yerini bir şefkate bıraktı. Affetmesem, her şeye rağmen ona yardım etmenin bir yolunu arar mıydım?