İnsanoğlu da genellikle iki kısımdır. Onların da bir kısmı fil, bir kısmı karıncadır. Tıpkı buradaki gibi filler azınlık, karıncalar çoğunluktur. Tıpkı buradaki insanların fil kısmı yıl on iki ay ellerini ılıktan soğuğa vurmazlar, durmadan buradakiler gibi onlar da kıçlarını kaşıyıp bal özü, et özü, çiçek özü yerler. Kuş sütü bile bulur onlara onların karıncaları.
Yalnız onların ne filleri, ne de fillerinin sultanları bizim buradaki filler gibi, sultanımız gibi
tok gözlü değillerdir. Bakın bu kış siz aç kaldınız da, bizim fillerimiz, sultanımız nasıl yardımınıza koştu. Karınca insanlar açlarından da ölseler, fil insanlar, onlara bir zırnık bir şey vermezler. Bazı yıllar çok ürün olur dünyada, insankarıncalar insanfillere çok ürün üretirler, ambarlar almaz ürünleri, o zaman ne yaparlar filinsanlar, ne yaparlar biliyor musunuz?
Gözlerini alandaki hıncahınç, kıvıl kıvıl kaynaşan karınca kalabalığının üstünde gezdirdi:
"Ne yaparlar?"
Gene sorusuna hiç bir karşılık alamadı. Karıncalar ne bilsinler filinsanların ürünleri ne yaptıklarını!
Bir tanesi:
"Karıncainsanlara verirler," dedi.
"Vermezler işte,» diye acı acı güldü ulukepez. "Vermezler! Aç karıncainsanlar o
ürünlere yutkunarak bakarlar. Açlıktan kırfacan gibi kırılırlar, filinsanlar o üründen karıcainsanlara bir damla bile vermezler."
"Ya ne yaparlar?" diye sabırsızlıkla sordu gene genç karınca.
"Yakarlar, yakarlar, yakarlar fazla ürünü," dedi hüdhüdler başı. "O aç karıncainsanlann gözleri önünde yakarlar. Denizlere, akar sulara dökerler, karıncainsanlar da
açlıktan ölürler."
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.