Nefes alıp vermeye erindiğim günler oluyor, ruhumu bir kefen gibi saran kasvetli bir sıkıntı hiçbir yerde peşimi bırakmıyor, yüreğimi daraltan kıvrımları bütün huzurumu kaçırıyor, yaşamak, vicdan azabı gibi içimi kemiriyordu.
...
Yaşamak mı bu? Hayır, bu ölüm, kabir huzurundan bile mahrum bir ölüm.