Edebiyat, felsefe, siyasi,dini ve bir çok alanlarda çalışan eserler veren dönemin ünlü ilim insanlarından biri olan Ibn i Hazm bu eserinde
Aşk metaforunu yalnız duygusal anlamda ve
kendi görüşlerinden değil;
•Gözlemlemiş olduğu insan davranışlarından,
•Çevresindeki insanlarin aşkın içine düştüğü duygu yoğunluğundan (buhranından) bahsetmesi ve bunu interbilim çerçevesinde işlemesi kitaba hayran duymamı sağladı.
Bazı sayfalarıni okurken kâh ızdırap çektim kâh gönlüm coştu.
Aşkın insanı kör kuyulara hapsedecek kadar kötü bir duygu olduğunu tahmin etmiyordum. Aynı aşkın aklını ve gönlünü dengede tutarsan yücelten bir duygu olduğunu da..
•Sahi akılla kalp bir arada geçinir mi bu soru da bir muamma..
•Allah bizleri rezil etmeyecek ve O'nu unutturmayan bir sevda nasip etsin..