Senin bir ceylan gibi o mahzun bakışını
Ve ne varsa, öylesine yürekten sevdiğim o bakışta Unutmadım, üstüste yığılan hüzünlü yıllarda
Fakat görüntün, zihnimde gitgide dumanlandı
Gün gelir, yürekte hüzün de söner artık
Ne mutluluğun, ne acıların olduğu bir yerde
Düşler de, anımsayışlar da silinir git gide
Kalır sadece, her şeyi bağışlatan bir uzaklık...
Sayfa 112
··
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.