Sully Prudhomme (asıl adı René François Armand Prudhomme), (d. 16 Mart 1839, Paris - ö. 6 Eylül 1907, Châtenay), Fransız şair.
Mühendislik eğitimi gördükten sonra edebiyata yönelerek şiirler yazmıştır. 1901 Nobel Edebiyat Ödülü'nü almaya hak kazanmıştır.
Başlıca eserleri; Les Solitudes, Impressions de la Guerre, Les Vaines Tendresses'tir.
1872'de Les Écuries d'Augias, Croquis Italians, Impressions de la guerre (1866-72) ve 1874'te Les Destins, La Révolte des fleurs, 1875'te Les Vaines tendresses, 1878'de La Justice, 1886'da Le Prisme, ve 1888'de Le Bonheur'u yayınladı. Bütün bu şiirlerini "Poésies" adlı eserinde topladı ve yeniden yayınladı.
“Menekşenin solduğu şu billûrdan vazocuk
Yelpazenin ucuyla birdenbire çatladı;
Hafiften mi, hafiften dokunmuştu fiskecik,
Gözle görmek bir yana, ses bile duyulmadı.
Açılan hafif çatlak gerçi küçük bir şeydi,
Fakat ince billûru günden güne yiyerek
Sinsi bir yürüyüşle boyuna ilerledi.
Kuşattı her yanını yavaşça kemirerek.
Vazodaki taze su boşaldı damla damla
Menekşe çiçekleri kurudukça kurudu,
İlgilenmedi kimse bu küçücük olayla,
Dokunayım demeyin, billûr vazo kırıldı.
Seven el de çok defa, sevdiğini okşarken,
Farkında olmıyarak, kalbinde yara açar.
Kırılır kalp sessizce, hiç mi hiç sezdirmeden,
Sevginin çiçeği kısa zamanda solar.
Kimsecikler göremez olup biten bu işi,
Yara büyür gizlice, işler hep daha derin,
Kahredici derdine deva bulmaz o kişi:
Billûr gönül kırıldı, dokunayım demeyin.”