İlk kez 1957 yılında ‘Dolmuş’ dergisindeki öykülerin birleştirilip kitap haline getirtilmesi ile Hababam Sınıfı serimiz başlamış; 70’lerde de Ertem Eğilmez sayesinde ölümsüz bir eser haline gelip Türkiye’nin en çok beğendiği ve halen özlemle andığı yapımlar arasında yerini bulmuştur. Öyle ki çoğu zaman Rıfat Ilgaz kitaplarını okurken Münir Özkul, Kemal Sunal, Adile Naşit, Halit Akçatepe gibi isimlerin sesleri kulağımızda çınlar. Bu romana geldiğimizde ise serinin çok geç yapımlarından olduğunu, 1987 yılında yayımlandığını, lise komedisinden çok siyaset içerdiğini, çok fazla yergiler bulunduğunu ve aradığımız o ‘Hayta’ sınıfı bulamadığımızı düşünüyoruz. Kitapta en anlamlı ve sıkıcı olmayan mesajlardan birisi de baskıcı rejime karşı çıkmak ve o rejim sahipleriyle dalga geçmek üzerine. Özellikle Cem Karaca’nın konseri üzerinden yaklaşık 10 yıl geçmesi ve kitlelerin tercihlerini daha korkusuz yapmaları ve darbe tehlikesinin de uzaklaştırılmasıyla daha özgür bir yazı olmuş. Darbe tarihlerinde olsaydı sonunun daha kötü olacağı malum. Kitabı çok fazla beğenmeme sebebim ise diğer kitaplarının aksine komedi yönü değil de siyaset ve eleştiri yönünün ağır basmasıydı. Sonuçta ‘Hababam Sınıfı’ deyince aklımıza gelen belli, beklentimiz belli. En şiddetli eleştirilerinden birisi hatta belki de en şiddetlisi bu eserdir, bana öyle geldi. Şimdiden iyi cumalar, iyi okumalar ve mutlu bir hafta sonu dilerim. Esen kalınız efendim..

Hababam Sınıfı İcraatın İçindeRıfat Ilgaz · Çınar Yayınları · 2017379 okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.