üstad ne güzel demiş
ÜÇÜNCÜ NOKTA:
"Sual: "Madem Kur'ân-ı Hakîmin feyziyle ve nuruyla en mütemerrid ve müteannid dinsizleri ıslah ve irşad etmeye, Kur'ân'ın himmetine güveniyorsun; hem bilfiil de yapıyorsun. Neden senin yakınında bulunan bu mütecavizleri çağırıp irşad etmiyorsun?"
"Elcevap: Usul-ü şeriatin kaide-i mühimmesindendir: Yani, 'Bilerek zarara razı olana şefkat edip lehinde bakılmaz.' "
"İşte, ben çendan Kur'ân-ı Hakîm'in kuvvetine istinaden dâvâ ediyorum ki, çok alçak olmamak ve yılan gibi dalâlet zehrini serpmekle telezzüz etmemek şartıyla, en mütemerrid bir dinsizi, birkaç saat zarfında ikna etmezsem de, ilzam etmeye hazırım. Fakat, nihayet derecede alçaklığa düşmüş bir vicdan ki, bilerek dinini dünyaya satar ve bilerek hakikat elmaslarını pis, muzır şişe parçalarına mübadele eder derecede münafıklığa girmiş insan suretindeki yılanlara hakaiki söylemek, hakaike karşı bir hürmetsizliktir. (Öküzün boynuna inci takmak gibi) darbımeseli gibi oluyor. Çünkü bu işleri yapanlar, kaç defa hakikati Risale-i Nur'dan işittiler. Ve bilerek, hakikatleri zındıka dalâletlerine karşı çürütmek istiyorlar. Böyleler, yılan gibi zehirden lezzet alıyorlar." (Mektubat, Yirmi Sekizinci Mektup)
Bediüzzaman Said Nursî
·
60 görüntüleme
Kafirin dürüstlüğü her zaman iyidir, münafıkların gizli sinsi hallerinden. Türkiye de dini islâm insan icin heva heves olmuş ya. Hoşlarına gitmeyen bir hüküm dile getiremiyorsun. Bagnaz ve cahilliğinden saldırıyorlar.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.