Bu kitap eğer tarzınız bir kitap değilse kesinlikle beğenmezsiniz. Ağır dram yüklü ve savaş yıllarını anlatan bir roman. Ben bu tarz kitaplara bir başka bakıyorum. Hele de içinde hiçbir zaman mutlu olamayan ama ona rağmen dimdik duran bir karakter varsa yemede yanında yat moduna giriyorum. (Hele kitabın bir başı var ki sanki bende oradaydım, inanılmaz bir şok yaşadım.) Ahmet Hamid’in 7-8 yaşlarından itibaren okuduğumuz roman bize Filistin-İsrail arasında ki savaşı anlatıyor. Öyle ki Ahmet büyüyüp yaşlanıyor, ona rağmen savaş hala bitmiyor. Bir ailenin aynı zamanda hem çöküşünü, acısını hem de nasıl yükseldiğini anlatıyor. Başkarakter Ahmet inanılmaz zeki bir çocuk. Askerlerin gömdüğü mayınların yerini ezbere bilecek kadar zeki biri. Bu yüzden daha kitabın ilk sayfasından karaktere bağlandım. İnanılmaz saf ama bir o kadar da zeki. Ailesi özellikle babası Ahmet için olabileceğinin en iyisini istiyor. Baba karakterini çok sevdim. Ahmet’e olması gereken kişiyi öğrettiği için. Ahmet’in babası bir yanlış anlaşılma yüzünden hapishaneye düştüğünde evin bakımını en büyük çocuk olarak Ahmet üstleniyor. Okulu bırakıp kendinden küçük kardeşi ve en yakın arkadaşı olan Abbas’ı alıp çalışmak için gidiyorlar. İki küçük çocuğun yaptığı iş bir kişiye bedel olduğu için aldıkları maaşta ailelerini geçindirmeye yetmiyor. Sürekli hor görülüyorlar. Evleri yakılıyor. Hayatları boyunca bir çadırda yaşıyorlar ama buna rağmen Ahmet ailesine en iyi şekilde bakmayı başarıyor. Babası hapishanedeyken Ahmet ailenin babası oluyor. Ne var ki Ahmet’in zekâsını boşa gitmesini istemeyen Muhammed öğretmen sayesinde Ahmet bir matematik yarışmasına katılıyor ve böylece hayatı toptan değişir. Yaşadığı tüm olumsuzluklara rağmen hala her zaman babası gibi umutla bakan biri olmasına hayran kaldım. Ve ailenin bazı üyelerinin onların tam tersi düşünmesi de çok güzeldi. Bir ailede her zaman karşıt düşünceleri insanlar olabilir. Bunu çok güzel ortaya koymuş yazar. Ahmet ileriki yaşlarında aşkı keşfettiğinde sanırım okuduğum en saf aşktı dedim içimden. Çok ama çok güzeldi. Böyle savaşı anlatan kitaplar sizin tarzınız değilse bile bu kitaba bir şans vermelisiniz. O zaman savaşın bir sürü insanı gözü kapalı nasıl mahvettiğini ve buna rağmen dünyanın nasıl sessiz kaldığını anlamış olursunuz. Maalesef böyle hayatlar hala var ama kimse elini uzatıp yardım etmeye gönüllü olmuyor. Kitap inanılmaz akıcı. Sürekli bir dönemi anlatarak geçirmediği için okumamı hızlaştırdı. Ahmet büyürken sanki sizde büyüdüğünüzü hissediyorsunuz. Ben bu kitabı sonuna kadar öneriyorum. Eğer 5 yıldızdan fazlası verilebilseydi on katını verirdim.

Badem AğacıMichelle Cohen Corasanti · Pegasus Yayınları · 20153,287 okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aysenur