Öncelikle, kitabın amacı doğrultusunda daha küçük yaşlarda okunması gerektiği fikrine katılmıyorum. Örneğin Sofie'nin Dünyası'nı ilk kez okuduğumda Sofie ile aynı yaşta (14-15) idim, felsefeye olan basit çaplı ilgimi bilinçli bir hale sokmaya yaramıştı falan ama o gün ve bugün arasında bir kıyas yaptığımda yeterli oranda verim alamamış olduğumu görüyorum. Bu durumda Sofie'nin Dünyası, bir başvuru kitabı niteliğinde, ilk ergenlik yıllarının haricinde, daha verimli bir şekilde tekrar ya da ilk kez okunmalı bence. Mesela ben yirmi gün kadar elimde dolaştırıp yavaş yavaş okudum kitabı; üzerine konuştum, araştırma yaptım, küçük notlar aldım vs. Kitabın dili ile ilgili küçük bir eleştiri yapmak istiyorum: Yazar daha küçük yaşlardaki bir kitleye hitap ettiğinden midir yoksa amatör olduğundan mıdır, bilinmez, olay örgüsünü ve o esnadaki diyalogları aktarırken komiklik derecesinde saçmalamış gibi geldi bana. Anlamsızca basit gibiydi. Fakat "felsefe konuşmaları" diyebileceğimiz kısımlar yeterince oturmuştu gediğine, anlaşılabilirliği arttırabilmek adına Alberto'nun ağzından verilen örnekler çok önemliydi benim için. Tüm bunların dışında yazar, Farabi, Gazali gibi İslam odaklı felsefeye neredeyse hiç yer vermeyerek bir başka sıkıcı duruma imza atmıştı. Ama şaşırmadım ya da bunu kızgınca eleştirmedim. Zira Sofie aracılığıyla bile, Batı'nın manevi açıdan eksikliğini ve kibrini yeterince vermişti davranışlar ve konuşmalar eşliğinde. Buna yer vermeyeceği açıkça belliydi. Bu da bir açıdan iyi bir itici güçle baş başa bırakabiliyor sizi; Hegel'in dediği gibi: "Tez ne kadar güçlüyse, antitez de bir o kadar güçlü olur." Bu durumda sentezin kalitesinin ne boyutta olabileceğini sezinleyebiliyor musunuz? Üzerinde uğraşacaksanız okuyun, son derece akıcı bir kitap zaten. Tavsiye edilebilirliği yazının tamamından ne çıkarabildiğinizle ilişkilendiriyorum; kısaca, herkes okumamalı.

Sofie'nin DünyasıJostein Gaarder · Pan Yayıncılık · 202036,6bin okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.