Kitapta bildiğiniz platonik bir aşk (aptal aşık) diye adlandırdığım bilinmeyen bir kadının çocuğunun ölümünden ve kendisinin ölümünün yakınlaşmasından dolayı asla onu tanımamış olan günü birlik ilişki yaşayan hovarda bir adama yazdığı ona olan aşkını ve yaşadıklarını anlatan bir mektuptan ibaret. Şahsen kitap dahi olsa bu denli mantık dışı, abartılı, saplantılı bir aşkı okumak beni gerdi. Neden mi? Çünkü hiç bir insan bu denli sevilmemeli hele ki sevginizin ve sizin farkında olmayan biri asla! Mevlâna'nın da dediği gibi; 'Seni seveni zehir olsa yut. Seni sevmeyeni bal olsa da unut.'
Onun dışında bir erkek olarak Stefen Zweig'in bir kadının bu denli büyük aşkını sanki o kadınmış gibi hissederek ve yaşamış gibi okuyucalara aktarması takdire şayan. Abartılı platonik bir aşk hikayesi okumak isteyenlere tavsiye edebilirim.
