Kitapta yazarın 1845’te yayımlanan ve onu ünlü eden “Kuzgun” şiiri de var. Neden ünlü olduğunu anlamak zor değil. Sırf bu şiir için bile kitabı okurdum doğrusu.
Şiirleri okurken çevirilere, ara ara gülümsedim, mesela sürekli geçen '' Oy '' kelimesi o bütün karamsar ruha ve hüzne rağmen ne zaman okusam güldüm.
Şiirselliği sağlamak adına kafiye sağlamak zorunluluğu hissedildiğinde mi, yoksa dilden dile çeviride anlam kaymasından mı bilemedim ama bazı yerlerde, bu ne alaka falan dedim.
Kitap şiirlerle başlıyor. Sonra tüm şiirler hakkında açıklamaların
yer aldığı bölüm geliyor. Şairin hayatı da kısaca aktarılmış. Şairin hayatı ve eserlerinin isim listesinden sonra onun çağında yazılmış eserler listesiyle kitap final yapıyor. Ben sevdim.