Sevgi Soysal'ın okuduğum ilk kitabı.
Ankara'nın Yenişehir Sentinde geçen bir hikâye. Bir öğlenden sonra bir apartmanın bahçesinde devrilmek üzere olan yaşlı kavak ağacının çevresine toplanan mahalle sakinlerinin - ki bunlar en zengin ve seçkininden mahallenin delisine kadar her tabaka insanı kapsıyor- birbirleriyle bağlantılı ilginç hayatlarından kesitler sunuyor.
Hikâyeler ilginç ve ibretlik olduğu kadar sıradan aynı zamanda.
Kitabı okunur kılan ise akıcı, yormayan, hafif bir dil kullanılmasının yanısıra yazarın toplumun her kesiminin yaşantısına ve duygularına vakıf olması ve bunu çok başarılı bir akıcılık ve anlaşılırlıkla yazıya dökebilmesidir.
Ben okurken dinlendim, öğrendim, hissettim ve büyük zevk aldım.
Bir çok alıntıyı da paylaştım. Tavsiye ederim.