Yaşları ilerledikçe insanları dine yönelten şeyin ölüm ve ölümden sonraki şeylerin korkusu olduğunu söylerler. Fakat kendi deneyimim beni şu inanca yöneltti:Böyle korku ve düşüncelerden apayrı olarak dini duygular biz yaşlandıkça gelişme eğilimi gösterirler ,çünkü ihtiraslarımız ateşini yitirdikçe hayal güçlerimiz ve duygularımız köreldikce,Aklımız daha rahat işler hale gelir bir zamanlar aklımızı Çelen imgeler arzular ve heveslerden arındıkça tanrı, gizlendiği bulutların arkasından görünür ruhumuz bütün aydınlıkların kaynağı olan bu varlığı hisseder görür ve ona yönelir bu yöneliş doğal ve kaçınılmazdır duygular dünyasını canlılığını ve cazibesini veren her şeyi artık getirmekte olduğumuz için bu muazzam varoluş artık içsel ya da dışsal etkilerle desteklenmediği için kalıcı bir şeye ,bizi asla yanıltmayacak bir şeye tutunma ihtiyacı hissederiz bir gerçekliğe mutlak ve ebedi bir gerçeğe tutunmak isteriz.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.