Knut Hamsun'ın açlık kitabını çok beğenerek okumuştum. Bu kitabını da beğenirim ümidiyle aldım, ondan tamamen farklı bir tarzda yazılmış, bir aşkı anlatıyor. Sanırım çeviriden kaynaklı yer yer anlamada güçlük çektiğim bazı devrik cümleler oldu. Kitap sonlara doğru beni daha çok içine çekti. Sanki hayatımızın bir döneminde hepimiz Victoria ve Johannes olmuşuz gibi hissettirdi. Bazı şeyleri söylemek için geç kalmamamız, bazen gururumuzu bir kenara bırakıp gerçek hislerimizi anlatmamız gerekiyor. Ben beğendim tavsiye ediyorum.
