Ben yedi yaşında okula başladım.
İlk gün öğretmen bir oğlanı cetvelle dövdü;
Çok korktum. Ertesi gün hastalandım. Sıtma oldum. Sarhoş iğnecinin ignesi sinire geldiği için sol bacağım kurudu, zayıfladı ve topal oldum. O yıl okula gidemedim. Ertesi yıl sekiz yaşında, korkarak okula gittim. Okulun ilk günü, güler yüzlü, sıcacık bakışlı bir öğretmen bizimle beraber çocuk şarkıları söyledi, "Aferin çocuklar, ne güzel söylediniz," dedi. Ve benim saçımı okşadı. Gözümün içine baktı, gülümsedi. Son dersten sonra eve koşarak gittim, yolda coşkuyla şöyle bağırdığımı hatırlıyorum: " Ben okulumu seviyorum! Ben okulumu seviyorum!"
İki yıl sonra annem öldü. Okula gittiğimde yine aynı öğretmenim başımı okşadı, gözleri nemliydi. Şimdi ben altmış bir yaşındayım. Ve bu satırları yazarken gözlerim nemli. Öğretmenimi özledim..
Bu kitabı öğretmenime sunuyorum.
|| Doğan Cüceloğlu ||
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.