Meğer ne çok yanarmış canı insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini."
✍️Cemal Süreya
Anılar değil insanlar özlenir. Önce inkar edilir sonra kabullenilir. Bu böyledir, görmek istemediğin aslında gerçektir.
Ortalama insanın bakış açısıyla değerlendirilen her mucize kaçınılmaz olarak müptezelleşir. Zira olağanüstünün kıymetli gözlere ihtiyacı vardır ve istisnalar haricinde insanınkiler fevkaladeyi seçebilmek şöyle dursun ekseriyetle kördür. Çoğu kerameti bir dinin saçtığı adi nurun düzmece parlaklığı altında görmek için hidayete adaymış gibi davransa da konu cennetin ucuz ve zevksiz vaatlerine bağlandığı için yalnızca mide bulandırır. Oysa bir ağacın rüzgarla birlikte sallanan dalları ve kendini oradan oraya atan yapraklarını okumayı bilen biri için her şeyin gizi deşifre edilmiş demektir. Fal da böyle değil midir? Kahve telvesinden yahut da bulutların akıp giderken aldığı şekillerden geleceği okumayı denemiyor mu kimisi? Hatta bazısı kabiliyetinin elverdiği ölçüde bir tolerans payıyla falına baktığı kişinin yedi ceddini asgari düzeyde bir hata ve sapma yaparak okumuyor mu? Yıldızlardan, kumdan, sudan, kemiklerden ve daha nelerden nelerden kehanet çıkarmıyorlar mı? İşte bu görebilmenin ilk adımına niyet edenlerin kendiliğinden gelişen ve hemen hemen hepsinin henüz neyin eteklerinde dolaştığını bilmeden elendiği aşamadır. Görebilmek vasfı bazen soydan gelir. Bazen kahır tarafından bilenir bu hassa... Ama çoğunlukla toplumu terk edenlere müjdelenir.
Ortalama bir dünya vatandaşına iyilik ile kötülük hakkında söylenebilecek şeyler sınırlıdır. Çünkü herkes özünde iyidir, iyilik arzular ve iyiliği herkes için diler ancak dünyada bu kadar fazla iyiliğin sığabileceği bir alan yoktur. Kimse buraya bir şeyi hak ettiği veya başardığı için gelmediğine göre giderken de teslim edilecek bir depozito
Böyle insanların olduğunu görmek bana umut veriyor ✨💐
Böyle güzel bir yaIya denk geldim:)
Garsonun Ünlü Edebiyatçılarla imtihanı 😊😊
GARSON: Efendim, sizleri burada görmek büyük mutluluk!
CEMAL SÜREYA: Kim istemez ki mutlu olmayı? Ama mutsuzluğa da var mısın?
GARSON: Anlamadım efendim?
CAN YÜCEL: Geldiğin kadar değil, göründüğün kadar mutlusun ve sakın unutma; gittiğin kadar değil, hak ettiğin kadar unutulursun.
GARSON: Anlıyorum
Uyumak istedim. Hem de çok. Uyuyup unutmak... Kayra’nın yaptığı gibi. Onun gibi rüyalar görmek istedim. Ama bütün dünya sözleşmişti, bana gözlerimi kapattırmamak için…
"Bu günlerde kitap taşıyan birini görmek gerçekten göz yaşartıcı..."
Mutluluğu görmek beni mutluluğun yıkımına yol açan adaletsizliği de görmeye mecbur bıraktı.
Sayfa 10 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ve biliyorum bakmakla görmek aynı şey değil.
Hem de çok iyi biliyorum bunu.
Sayfa 51Kitabı okuyor
[...] Rimbaud'nun şiirlerinden fışkırmışçasına, o kadar güzel konuşacaklar ki çevrelerinde binlerce insan toplanacak... Bazıları da susmayı tercih edecek. Dünyaya sahip olabilecekken açlıktan ölecekler. Ve ben onların arasında geri döneceğim. Gördüklerimi yeniden görmek için. İnsanlardan bir kez daha iğrenmek için.
Kendimi yine yarı yolda kaybetmek için.
Hangimizi önce...
Ne kadar saçma değil mi sorduğum sorular
Akılı bir insanın sormayacağı sorular
O ki aklım var mı onu bile bilmiyorum
Herşeyi unutuyorum.
Bazen dönüp dolaşıp hep aynı yere
40 Temel Yasa
21. İlgi uyandıran görünümler yaratın.
22. Kral muamelesi görmek istiyorsanız krallar gibi davranın
23.Çobanı Vurun koyunlar dağılıcaktır.
