İnsan hem aydınlıktır hemde aydınlık
İnsan hem aydınlıktır hemde karanlık
Nasıl da kirlenmiş ruhlar
Kalpler, gözler, eller ve diller
Karanlığa hapsolmuş insanoğlu
Aydınlık sonu gelmez bir zindan da
Kurtuluş ister bir damla aşk
Kirlenmemiş bir kalp, göz, el ve diller
Sonu gelmez bu ızdırabın
Yol yok ne kadar kaçsam
Ne kadar arasam
Hep bir çöküş işte
İnsan hem aydınlıktır hemde karanlık
Yaşarken çoğu zaman karanlıkta
Gelmezsin hiç aklıma
Herşey yabancı ve yalancı olur çünkü
Bir damla yağmur damlasında
Patlar ruhumun en derinlerinde gizlenen özlem
Aydınlık galip gelir o an
O an gelsen sarsan bedenimi
Bir dokunuş ve içten gelen bir öpücük
Öylece durdursan zamanı o an....
Aşkın bir nedene ihtiyacı yok
Her zaman parçalanacak kalpler olacak…
Pişmanlıkla dolu gözyaşları, acıyla ağırmış gözler, kayıp aşklar, birbirini arayan eller, unutulmuş rüyalar, yükselen sözler, cevaplanmamış sorular ve çıkış yolu olmayan yollar!
Ve her zaman ruh ikizleri olacak…
Karışık arkadaşlıklar, yarınsız hikayeler, sırtından vuran dostlar, umursamaz kardeşler, acı hatıralar ve acı veren düşünceler!
Ama her zaman gökyüzünde yıldızlar olacak…
Suç ortaklığı anlar, yarışan kalpler, birleşen parmaklar, sevgi dolu bakışlar, sonsuz ilişkiler, sevinç gözyaşları, büyülü gülümsemeler, midelerde pırıltılar, parlayan anılar, birleşen bedenler, yolumuzda melekler, her şeyden daha güçlü arkadaşlar, ebedi aşk ve mutluluk!
Ama her zaman aptallar da olacak…
Diğerlerinden daha çılgın, yüzünde bir gülümseme, iştahlı aptallar, umut dolu, sonuna kadar giden çılgın insanlar… tıpkı benim gibi!
-Aşkın bir nedene ihtiyacı yok-
Ayşe Acer
Sayfa 76 - Cinius yayınlarıKitabı okudu
Eller semaya açılmaz olmuş.
Gözler nurunu görmez olmuş.
Kalpler zikrini anmaz olmuş.
Rahmetini esirgeme,
benden vazgeçme ya Rab...
Yüreğimi daraltan bu hayat.
Senin adınla buluyor felah.
Yüreğimi ağlatan bu hayat.
Senin zikrinle buluyor hayat...
"Onlar ki; iman edip, kalbleri Allah’ın zikriyle mutmain/huzur ve güven içinde olanlardır. Dikkat edin! Kalbler ancak Allah’ın zikriyle mutmain olur."
(Ra'd 28)
Önce gözler baktı sonra kalpler hüzünlendi. Bir daha hiç kavuşamayacak olmaları ikisini de üzmüştü. Ayrı yolların insanlarıydılar. Ama kalp bu söz dinletebilir miyiz? Son kez eller tutuşuldu ve sonsuza kadar bırakılmak üzere serbest bırakıldı. Gözlerden yaşlar aka aka, miras bıraktıkları kalplerindeki sızı ile ikisi de yuvalarına döndüler...
Gözler/Eller/...Ve Kalpler
"GÖZLER
Kiminin ışıl ışıl,akan sulardan duru
Kiminde ümitsizlik,kiminde binbir soru
Kiminde ela,kara;kiminde mavi,yeşil
Benimse aradığım bir çift göz şefkat dolu...
ELLER
Kimisi mendil sallar varsa giden ellere
Kimisi göğe açık dua takar dillere
Kiminde maşa ateş-kiminde kazma kürek
Uzatın sarılayım nasır dolu ellere...
...VE KALPLER
Kiminde erişilmez dağdan tepeden yüksek
Kiminin gül çiçekli,kiminin koca tümsek
Kiminde kin,ihtiras;kiminde sonsuz sevgi
Oysa benim hasretim kalp değil,yürek görmek..."
Hepsi yalanmış meğerse.
Tuttuğum eller.
Güvendiğım kalpler.
Baktığım gözler.
Âşık olduğum gülüşler.
Ve koca bir yalanın içinde uyutulup durmuş koca bir aptal olan ben.
Acınası hâldeyim.
Önce eller ayrılıyor birbirinden, sonra birbirine bakan gözler, en sonunda da kalpler ayrılıyor ve bitiyor aşklar..
hepsi yalanmış meğerse.
tuttuğum eller.
güvendiğim kalpler.
baktığım gözler.
aşık olduğun gülüşler.
ve koca bir yalanın içinde uyutulup durmuş koca bir aptal olan ben.
acınası hâldeydim.
Önce eller ayrılıyor birbirinden, sonra gözler, en sonunda da kalpler ayrılıyor ve bitiyor aşklar..
Serkan
Hem doğa denince neden güneş, yıldızlar, kalpler, gözler ve eller göz ardı ediliyor? İnsan ile hayvan arasında bir fark bulunmuyorsa, insanı eğitmeyen, insanlaştırmayan düzene niçin baş kaldırmıyor insan?
Sayfa 135Kitabı yarım bıraktı
