Esra
@gozlukokur
" dışımız serseri, içimiz kütüphane "
Kimyager
Sakarya Üniversitesi
23 Aralık
282 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Çoktandır tekneyi aldı sular;
Çoktandır ümitler sende ölüm.
Bu cadde, bu kalabalık, bu tramvaylar,
Bir şeyler götürüyor hayatımızdan!
Okur Takip Önerileri
Elbette inanmamışsındır,
Öldü diye duydunsa beni;
Sevenlere kurşun işlemez.
95 syf.
·
Puan vermedi
·
21 saatte okudu
Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür
bir tufan olurum sustuğun her yerde
dünya yetmiyor bazen, bırakıp gidebilir miyim
Ömürler yetmiyor ve hep
eksik kalıyor bir şeyler
Gidenler nerde kaldılar, özledim gülüşlerini
bir kenti güzelleştiren yalnız onlardı sanki
Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir
bir gök gürlese bari diyorum bir sağnak patlasa
bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hiç gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve bütün yeryüzü
ipince bir su gibi sızıyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gün
Uğuldayan ve hep uğuldayan
bir orman kadar üşüyorum şimdi
yanlış rüzgârlar esiyor dallarımda
yanlış ve zehirli çiçekler açıyor
Kanımda kocaman gözleriyle çığlık
Eskiden ne vakit baksam ışıldayan
O dünya ne oldu, nedir bu karanlık?
Bir kara kedi mi aramızda zaman?
Yalnızım; havuzu doldurdu karanlık.
İnsanlar içinden kurtulup, ne zaman
Aynamla baş başa, yapayalnız kalsam,
Akislerle susup, nihayet bir insan
Olduğumu bana hâtırlatır aynam.
Gemi yüzü görmeyen bir limanın hüznünü
Kimsesiz gönlüm kadar hiçbir gönül duymadı.