Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Ah Cioran ayrık otlu kekimHer farklı kitabını okuduğumda hep aynı düşüncelere kapılıyorum.”Bu adam tam bir tanrıtanımaz””yok yok tam bir dindar””biraz nihlist gibi” diyorum sonra öyle bir cümle okuyorum ki önceki yazdıkları ile hiç alakası yok.Cioran’ın felsefesi gerçekten bambaşka bir felsefe ,beni kendine çeken özelliği de bu sanırım.Hiç bir filozofun felsefesine benzemeyip özgün oluşu.Dindar bir aileden gelip tanrıyı ve inandığı dini bolca sorguluyor bir çok kitabında.Bu kitapta da benzer şeyleri görüyoruz.Kitap birbirinden bağımsız paragraflardan oluşuyor.26 yaşında tam da olgunlaşma yolunda emeklerden teolojik anlamda keskin olmayan çıkarımlarda bulunduğu ve yine bazen gözlerimizi yuvasından fırlatacak bazen de “bunu daha önce nasıl düşünemedim”dedirttiği bir kitap olmuş. Ben okurken her zaman olduğu gibi çok keyif aldım.Farklı bir felsefe,farklı bir filozof arayanlar muhakkak okusun.İlgilenenlere keyifli okumalar diliyorum
112 syf.
·
Puan vermedi
Herkesin rahat bir şekilde okuyup aynı tadı alabileceği, yormayan harika bir felsefe kitabı. Zaman zaman kendini tekrar etse de, değindiği konulara (bunlar çoğunlukla din felsefesi) kısa ve öz değinip insanın zihninde önemli açılımlar sağlıyor. Okumaya geç kaldığım kitaplardan olduğunu fark ettim
Feslefeye merak salmış birinin bu minvalde birçok kitap okuyup çıkardığı notların düzensiz derlemesi gibi. Maalesef beklediğimden daha yüzeysel ve kendime pay çıkaramadığım bir eser.
Yazarın okuduğum ilk kitabı bu oldu. Kimi zaman ani ve net bir tespit yapıyor kimi zaman bir çırpıda okumak yerine sindirerek düşünülecek konulara değiniyor. İnanç felsefesi hakkında okuma yapacak kişilere kesinlikle öneririm.
Cioran kendi düşüncelerini okura dayatmak yerine önemli bulduğu bakış açılarını da düşüncelerine katıyor. Bu yanıyla sanki tek bir fikrin savunucusunu değil de konuyla ilgili bir sentezi okuyor gibi hissettiriyor. Sorgulamaların odağını öyle güzel uçlara taşıyor ki "kederli bir hoşnutluk" haline sokuyor. Çekincesi olmadan eleştiriyor, sorgulatıyor.
Bizi alaya alan bu hayatı ironiyle ve lafı pek de dolandırmadan eleştirmesi de kendi fikirlerimle paralel bir uyumda. Hüzünlü ama bu hüznü hayatından kovmayan, aksine hayattaki "acı"yı simbiyotik bi ilişki gibi görmesi de hoşuma giden bir perspektif oldu.
Normalde felsefe kitapları ilgimi çeken bir tür değildir. Bu kitapta da keyif almadan geçtiğim sayfalar oldu. Ama kitabı okumadan önceki ben ile de aramda bir fark geliştiğinin farkındayım. Çünkü içindeki kimi noktalar farkında olmadığım düşünceleri görmemi, hatta onları sahiplenmemi sağladı. Bu nedenle arada sırada da olsa felsefe okumak iyi bir fikir olacak benim için, artık eskisi kadar önyargılı değilim:)