"Babam balık tutmanın boş bir iş olduğunu düşünürdü. Yine de her zaman bana katılmasını isterdim. Sihir, biriyle paylaşabildiğin zaman çok daha zevklidir."
Sayfa 65Kitabı okudu
Tuhaflıklar Müzesi'ni haritalarda aramakla uğraşmayın. Sadece kısa bir süreliğine Londra'ydı ve orayı terk edeli yıllar oldu.
Sayfa 13Kitabı okudu
"Su altında Avalon'a açılan bir kapı olduğunu mu düşünüyorsun?"
"Düşünmüyorum eski dostum, biliyorum."
Sayfa 144Kitabı okudu
"Bana anneni hatırlatıyorsun."
Sayfa 151Kitabı okudu
"Garip değil mi? Topladığım onca tuhaf şeye rağmen kalbimin derinliklerinde her zaman böyle basit şeylerde, mesela elinde oltasıyla bekleyen genç bir delikanlıda daha fazla sihir olduğunu biliyordum."
Sayfa 65Kitabı okudu
"Her hikayenin üç yönü vardır: Senin yönün, diğer tarafın yönü ve gerçek. Maalesef sonuncusu, her zaman açıkça ortada değildir."
Sayfa 101Kitabı okudu
"Efendim siz, Tuhaflıklar Müzesi'ndesiniz. Ve burada, büyüyle ilgili öğrendiğim bir şey varsa o da sevginin en güçlü büyü olduğudur."
Sayfa 309Kitabı okudu
Bir borulu orgu koymak için ne tuhaf bir yer, diye düşünebilirsiniz ama tekrar etmeliyim ki Alistair Grimm için bazı tuhaflıklar bile sıradandı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Ailemi hatırlamıyorum. Bay Smears'a nasıl yaşamaya başladığımı da...Tek hatırladığım yanağındaki yara iziyle bu koca, homurdanan adamın bir zaman anılarıma girdiği ve sanki hep orada olduğu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Bakışları denize kayarken suratında yine o ifadeyi gördüm.
"Bu kadar üzgün göründüğünde ne düşündüğünü sorabilir miyim?"
Bana döndü. "Gözlerimi görmeden üzgün olduğumu anlayabiliyor musun?"
"Sanırım evet. Kardeşin William'ı özlediğin için mi?"
Nigel bir süre sessiz kaldı, sonra tekrar denize döndü. "Hayır, William'ı değil," dedi. "Artık onu pek düşünmüyorum."
Sayfa 193Kitabı okudu