Kazandığımız zaferde şehirlerin kapıları açılırken gönüllerin de kapıları açılmalı. Kılıçların gölgesi ile alınan şehirde kalemlerin gölgesi bulunmuyorsa fethin bloklarında boşluklar var demektir...
Fetih düşmanın gönlüne ve yurduna hâkim olmaktır.
Önce kendimizi fethetmeliyiz. Kendinizi fethetmeden başkasını fethetmeyi düşünmeyin. Ve en önemlisi zamanın fatih'i namaz'dır. Namazı fethedememişsek namaz bizi fethedememişse bir şey bekleyemeyiz!
Güzel anıların unutmak denilen fiile takılı kalması ne kadar da kötü bir şey. Sadece onunla sınırlanması, kısıtlanması.
Bir insan için güzel bir ânı unutmak, hatırlayamamak ne kadar da yıkıcı...
Mesela karlı bir sabaha uyandığında ve camı açtığında duyduğun sesleri, gördüğün beyazı..
Kim unutmak ister ki?
Herkesin kendinde var saydığı, ama herkesin kimsede göremediği o olgu.
İnsanlığı kimsede göremezsiniz çünkü, yaşamın bu hızı bu hareketi bu sistemi içimize gömdü tüm insani duygularımızı. Yaşam yıktı bizi çok hızlısın çok acımasızsın yaşam. Sen çok sertsin.
Katılıyorum yaşıyoruz ama dertle kederle değil hamd ve şükürle. İnsan bilmeli ki hiçbir dert karşılıksız değildir ve her derdin bir mükafatı elbette vardır.. Yeter ki insan verilene ve verilmeyene dahi şükür etmesini bilsin..
Allah'a emanet olun 🍂