Yoruluyorum...
Yoruldukça kitaplara kaçmayı tercih ediyorum. Aslında bir kaçış olmaktan çıktı bu... Kendini bulma çabasının, arayışın vücut bulmuş haline döndü. Her kitap başka şeyi sorgulatıyor bana. Sorgulatmalı, düşündürmeli zaten kitaplar. O zaman o kitap sizi diğer kitapların üzerine çıkarır (sorgulatmayan kitapları sevmeyişim hep bundan). Misal insanların kesinlikle güvenilmez olduğunu, herkesin menfaati için yaşadığı bir dünyanın eşiğinde olup bitenleri görüyorum... Sonra gerçek sevgiyi aramanın boşuna uğraş olduğunu, gerçek sevginin planlarla değil tesadüfen karşına çıktığını hatta en güzel sevginin bu olduğunu yine hissediyorum çünkü okuduğumu hissetmeyi seviyorum... Sonra o uzak ülkenin hayalini kuruyorum; sevgisizlik kol gezmiyor, çocukların yüzünde kocaman bir gülümseme (çünkü biliyorum ki bir yerde çocuklar mutluysa oradaki herkes mutlu...), dünya artık menfaat dünyası değil... Neyse neyse çok kurmayalım bu hayalleri sonra gerçek dünya(!) İnsanın yüzüne kötü çarpıyor...
Duygu Macit
BİR KADININ SOL YANI
Rosida, kendisini ay ışığının aydınlattığı bir gecenin karanlığında yürürken görüyordu.Sokak lambasının yansıttığı bir gölge aniden gözlerinde belirip kayboldu .Hızlı bir refleksle etrafını gözleri ile korku içinde ve uzun uzun süzdü.Kalp atışlarının yükseldiğini göğüsünde hissetti.Sokağın dökük ,çatlak duvarında
Necip Fazıl Kısakürek - Beklenen Şiirinin Hikâyesi - Şairin Kendi Kaleminden
Üniversiteli delikanlı Kolejli kıza bir voleybol maçında rastladı.Okul salonundaydı maç. Tribünsüz minik bir salon.. Seyircilerle oyuncular arasında sahanın çizgisi vardı sadece.. O kadar yakındılar..
Delikanlı bu tatlı bu güzel bu dünyalar şirini kızı ilk defa görüyordu takımda.. Hoşlandığını fena halde hoşlandığını hissetti. Az sonra bir şeyi
Herkes “mutluluğun resmi” ni sorar ya…
Bende “mutluluğun rengi” ni sordum…
Mutluluk dilenir gibi…
Tatminsiz hiç bir ruhu ve kalbi tatmin edecek mutluluk yok…
Öyleyse ruhları ne ile renklendirirsen renklendir hayatını mutluluk ve mutluluğun rengi üzerine kuran hepimizin yanından, içinden ve her anından geçen zaman…
Zamana kurgulayacağın her
~Hayırlı Günler Herkese; Selam ve Duâ İle ~
Gel, Ey MUHAMMED, bahardır.
Dudaklar ardında saklı
Aminlerimiz vardır! ..
Hacdan döner gibi gel;
Mirac’dan iner gibi gel;
Bekliyoruz yıllardır!
Bulutlar kanat, rüzgar kanat;
*Performans Değerlendirme*
Küçük çocuk bir bakkal dükkanına girdi, kola kasasını aldı ve dükkânın hemen dışında duran kulübedeki telefonun altına koydu. Telefonun tuşlarına yetişebilmek için kola kasasının üzerine çıktı ve 7 haneli telefon numarasını tuşlamaya başladı.
Dükkânın sahibi çocuğu gözlemlemeye ve aradığı kişi ile aralarında geçen diyaloğu dinlemeye başladı: Çocuk kadına, *“Hanımefendi, bana çimlerinizi kesme işini verebilir misiniz?”* diye sordu. Kadın, “ *Hâlihazırda çimlerim ile ilgilenen biri var.*” diye yanıtladı. Çocuk ise, “*Hanımefendi, çimlerinizi kesen kişiye ödediğiniz ücretin yarısına çimlerinizi keserim.*” diye cevap verdi. Telefondaki kadın şu anda çimlerini kesen kişinin yaptığı işten son derece memnun olduğunu söyledi. Kadının sözleri karşısında daha da hırslanan çocuk bu sefer de,” *Hanımefendi, çimlerinizi yarı fiyatına kestikten sonra bahçenizdeki yolları da süpüreceğim ve böylece bölgedeki en güzel bahçeye sahip olacaksınız.*” dedi. Kadın yeniden şu anda çimlerini kesen kişiden çok memnun olduğunu ve bahçesini başka birine emanet etmek istemediğini söyledi. Küçük çocuk kadına iyi günler dileyip telefonu, yüzünde bir gülümseme ile kapattı. Bütün konuşmayı dinleyen dükkân sahibi çocuğun yanına doğru gitti ve *“Oğlum, senin azmini beğendim bu yüzden sana bir iş teklifinde bulunmak istiyorum.”* dedi. Küçük çocuk, “Teşekkür ederim ama ben zaten çalışıyorum. Telefonda konuştuğum kişinin çimlerini ben kesiyorum. *Sadece çalıştığım işteki performansımı ölçüyordum.* “ dedi.
Alıntıdır.
