Korkular da yıldızlar gibi hep oradadırlar ama gün ışığı onları gizler.
"Binlerce insanın aynı yazgıyı paylaştığını, yaşamında meydana gelen şeylerin her gün yaşanan bir trajedi olduğunu biliyordu, ama yine de daha önce kimsenin bu acıyı böylesine keskin hissetmediği duygusuna kapılıyordu."
Sayfa 70
Kadın inci gibidir . Bazen senelerce, bazen de bir ömür boyu bir istiridyenin içinde saklar kendini. Fakat bir kez gün ışığı gördü mü çabucak unutur geçmişini. Geçmişte ne kadar saklanmışsa o kadar seyredebilmek ister; ne kadar kapalı kalmışsa o kadar açığa çıkmak ister. İşte o an çıkıp geldiğinde, artık ona kimse mani olamaz. Kendi bile.
Həyətdə gün çıxıb; sən ki, o günü görməyəcəksən, nəyə lazımdır onun işığı? Çöldə otlar göyərib, ağaclar çiçək açıb; amma nəyə lazımdır sənsiz o çiçəklər, o çəmənlər?️
Kişi bu dünya vardır da diyemez, yoktur da diyemez. Çünkü dünya bir düş gibidir. Kumda parlayan, gezginin uzaktan su sandığı gün ışığı gibidir.
elimizi çabuk tutmazsak gün ışığı göremem
dert değil görmezsem görmeyeyim dert değil de
bir ses
bir ses olsa
insan sesi
kuş sesi
senin sesin
seslensen bi
ses
Yirmi yıl düşündükten sonra korkuların karanlıktan doğmadığını anladım;
Korkular yıldızlar gibi hep oradadır ama gün ışığı onları gizler.
Bu adam mağaraya geri dönüp de eski yerine geçecek olsa; gün ışığı görmüş o gözleri bu karanlığa artık katlanır mı?
Sayfa 383
"Ve gönlüme ışık, gayet hafif, yeniden vurdu; beni bir güzel ısıtan bir ufak gün ışığı! Güneş daha da geliyor, ince yumuşak bir ipek ışığı bana bürünerek geçiyor, beni uyuşturuyordu."
Varlık YayınlarıKitabı okuyor
Birdenbire
Herşey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün ışığı yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her şey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
Yemiş birdenbire oldu.
Birdenbire,
Birdenbire;
Herşey birdenbire oldu.
Kız birdenbire, oğlan birdenbire;
Yollar, kırlar, kediler, insanlar...
Aşk birdenbire oldu,
Sevinç birdenbire.
Sayfa 140Kitabı okuyor
Güneş kadar uzak bakışlarımdan
Gün ışığı kadar gönlüme yakın
her şey birdenbire oldu.
birdenbire vurdu gün ışığı yere;
gökyüzü birdenbire oldu;
mavi birdenbire.
her şey birdenbire oldu;
birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire.
yemiş birdenbire oldu.
birdenbire,
birdenbire;
her şey birdenbire oldu.
kız birdenbire, oğlan birdenbire;
yollar, kırlar, kediler, insanlar...
aşk birdenbire oldu,
sevinç birdenbire.
sizin için, insan kardeşlerim,
her şey sizin için;
gece de sizin için, gündüz de;
gündüz gün ışığı, gece ay ışığı;
ay ışığında yapraklar;
yapraklarda merak;
yapraklarda akıl;
gün ışığında binbir yeşil;
sarılar da sizin için, pembelerde;
tenin avuca değişi,
sıcaklığı,
yumuşaklığı;
yatıştaki rahatlık;
merhabalar sizin için;
limanda sallanan direkler;
günlerin isimleri,
ayların isimleri,
kayıkların boyları sizin için;
sizin için postacının ayağı,
testicinin eli;
alinlardan akan ter,
cephelerde harcanan kurşun;
sizin için mezarlar, mezar taşları,
hapishaneler, kelepçeler, idam cezaları;
sizin için;
her şey sizin için.
"Gece en karanlık ve ebedi göründüğü zaman gün ışığı en yakındır."
Sayfa 19 - Halide Edip AdıvarKitabı okudu
