Ama boşuna geziniyordu gün ışığı
Altın ışınlarla kirpiklerinde,
...
Hayır, sonsuz mührünü ölümün
Hiçbir güç sökemezdi üzerinden!..
Nuh Tûfân'ı
Yerden fışkıran sular, çok sıcak ve pis kokulu idi. Göklerden boşanan yağmurların yerlerden fışkıran suların selleri bütün yeryüzünü tuttu ve dağları kapladı.
Güneşin ve ay'ın ışığı, karardı.
Dünya karanlık içinde kaldı.
Gece gündüz bir oldu.
Yağış kırk gün sürdü.
Seller yeryüzünde taşmadık, aşmadık yer bırakmadı.
Omuzlarıma vuruyor yaramaz gün ışığı,
Sıcaklığı bir tebessüm gibi.
Söyleyemediğim kelimeler geliyor aklıma.
Geçmiş dediğim yer iki adım gerisi.
Gelecek ise gözümün görebildiği.
Bir zaman bahçesi kurulmuş önümde.
Çocukça hevesle uçuşuyor minik serçeler.
Takılmış ince kanatlarına baharın nefesi.
Ciğerlerime dolduruyorum taze havayı
Yerdeki karınca ile göz göze geliyorum.
Turuncu, beyaz kelebekler az önce buradaydı.
Serçe parmagimin ucunda kaldı kanatlarının tozu.
Bulutlarla oyunum daha şimdi başladı .
Nasilda güzel seviyor ılık rüzgar yanaklarımı.
Cocuklugumu çağırıyor güneş,
Açmış, dayamış göğe renkli kaydırağını.
Bir, iki ,üç toplandı başıma yeni yetme yapraklar,
Çimenler, sarı hindibaları taç yapmış saçına.
Ruhum bir gökyüzü ülkesi gibi uçsuz burada
Misafirligim geliyor sonra aklıma
Avucuma saklıyorum tüm umudumu
Sol yanıma emanet ediyorum usulca.
"Hayatım boyunca ilk kez Artvin'den çıkmıştım. İşte benim için hem sabah hem gün ışığı hem de vuslat buydu."
Sayfa 6 - Pukka Yayınları, BaharKitabı okuyor
Ey Oğul,
Sabretmesini bil. Vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma; insanı yaşat ki devlet yaşasın.
Çok konuşma, boş konuşma, kem konuşma.
Hayvan ölür, semeri kalır; insan ölür eseri kalır. Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı. Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli.
Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise sessizliktedir.
Kadın inci gibidir . Bazen senelerce, bazen de bir ömür boyu bir istiridyenin içinde saklar kendini. Fakat bir kez gün ışığı gördü mü çabucak unutur geçmişini. Geçmişte ne kadar saklanmışsa o kadar seyredebilmek ister; ne kadar kapalı kalmışsa o kadar açığa çıkmak ister. İşte o an çıkıp geldiğinde, artık ona kimse mani olamaz. Kendi bile.
Havayla ve güneşle dolup taştığımdan özgürlükten başka bir şey düşünmek imkânsız geldi; umut, etrafımdaki gün ışığı gibi ışıldayıverdi içimde; güvenerek bekledim hükmümü, tıpkı özgürlüğü ve hayatı bekler gibi.
Sayfa 67Kitabı okuyor
İlim ile Bilim arasındaki fark nedir? Atatürk'ün İlminin Manası Nedir?
Mustafa Kemal Atatürk'ün sahip olduğu ilmin ne anlama geldiğini Atatürk'ü dine yamama çabalarını boşa çıkarmak için açıklamak zorundayım.
Mustafa Kemal Atatürk'ün sözlerini bilmek, öğretmek, öğrenmek aşamasını geçtik. Şimdi o sözlerin manasını öğrenerek yarım kalan devrimi tamamlama aşamasına geçiyoruz.
İlim sahibi olmak
GÜN IŞIĞI NEREYE
*Kitapların, açık ve anlaşılır düşüncelerin yerini müphem duygular aldı.
Sayfa 102Kitabı okuyor
GÜN IŞIĞI NEREYE
Bu kitapları kimler yazmıştı, kimler ciltlemişti? Nasıl, nereden, ne zaman buraya gelmişler, bu dolaba girmişlerdi?
Niçin bu kadar yalnız kalmışlardı?
Sayfa 98Kitabı okuyor
Boz, sarımtırak, kirli yeşil renkler bir anda tüm somurtkanlıklarını kaybeder; sanki içiniz birden ferahlar, sanki biri sizi dirseğiyle dürtmüş gibi irkilirsiniz. Yepyeni bir görüş, yepyeni düşünceler… Bir tek gün ışığı insan ruhunda neler yapabiliyor, hayret!
Sayfa 2
En gözalıcı gün ışığı, ne
pahasına olursa olsun akılcılık; aydınlık, soğuk, dikkatli, bilinçli, içgüdüsüz yaşamın, içgüdülere
karşı direnen yaşamın kendisi yalnızca bir hastalıktı, bir başka hastalıktı — ve kesinlikle "erdem"e,
"sağlık"lılığa, mutluluğa geri dönmenin bir yolu değildi...
içgüdülerle savaşmak zorunda olmak —
budur dekadansın formülü: yaşam yükseldiği sürece, mutluluk eşittir içgüdü.Kendisi de kavradı mı bunu? Kendini kandıranların bu en akıllısı Sokrates? Sonunda söyledi mi bunu
kendine, ölüme karşı sergilediği cesaretin bilgeliğiyle?...
Sayfa 23
Akıl = erdem = mutluluk sadece şu anlama gelir: Karanlık
arzulara karşı sürekli bir gün ışığı oluşturmalı — aklın gün ışığı.
Sayfa 23