Kimse beklediğimiz trenlerden inmiyor.Kendimize günahlarımızı unutturacak iyilikler peydahlıyoruz.Sokak lambalarının altında ölümle yaşam arasında saklambaç oynayan birkaç dilenci buluyoruz.Birkaç dilenci , birkaç acıyacak insan .Onlara cebimizi yırtmasın diye arabalarımızın torpidolarına sıkıştırdığımız, adı bozuk paralarla dünyaları veriyoruz.
Bülent Parlak
"GÜNAHLARIMIZI UNUTTURACAK İYİLİKLER..."
- "...Kimse beklediğimiz trenlerden inmiyor. Kendimize günahlarımızı unutturacak iyilikler peydahlıyoruz. Sokak lambalarının altında ölümle yaşam arasında saklambaç oynayan birkaç dilenci buluyoruz. Birkaç dilenci, birkaç acıyacak insan. Onlara cebimizi yırtmasın diye arabalarımızın torpidolarına sıkıştırdığımız, adı bozuk paralarla dünyaları veriyoruz. Kendimizi de unutmuyoruz elbet. “Cennetten birkaç köşk eder” diyoruz o paralar. Sonra çekip gidiyoruz evlerimize. Bizim evlerimiz bir ibrik, bir hırka, sevgilisine kavuşsun diye ayakları nara dönen Karani’yi anlatan hikayelerle dolu. Az önce dışarıda bıraktıklarımızı beyaz camdan izleyince bu kez “En çok kim üzülecek?” oyununa başlıyoruz..."
(Bülent Parlak, Kalabalıklar Hatıra Biriktirmez, izdiham.com)
Kalabalıklar Hatıra Biriktirmez
Hudutları belirsiz, tanımsız bir ahaliyiz artık. Hangi yöne gitse kaybolan, hangi çenginin etrafında toplansa avuçları alkıştan patlayan şaşkın bir ahali. Gözlerimiz hırstan kan çanağı, ellerimiz kılıçsız, ellerimiz pudralara aşina. Yani biz Yunus’u anarken derviş, Hallac’ı anarken zalimiz; vurduğumuz serçelere suç buluyoruz. İçlerimiz darmadağın.