Tanrı, aşkın bir kuvvet ve yaratanların en hayırlısı. Biz, mevcut örneklerden yola çıkarak yaratırken O'nun yaratıcılığı, yoktan ve örneksiz şekilde var etmek gibi benzersiz bir tarzda. Tanrı, görklü; Tanrı, aşkın bir kuvvete sahip; yaratma fiili, bu görklü oluşuna ve aşkın kuvvetine yakışır biçimde: yarattığı güzel, yarattığı örneksiz. Yaratırken "ol" diyor; yaratılanlar O'nun "ol" demesiyle, yani dil~lisan vesilesiyle yaratıldığına göre dil~lisan denen şey, insanoğlundan ve diğer tüm yaratılanlardan daha eski. Dil, bu kadar önemliyken dilimin kemiksiz olmasından endişe etmem gayet doğal. Örneğin, koca Türkmen Yunus Emre, Tanrı'ya "Bana seni gerek seni" demişti, ne büyük bir sınava talip olmak; meselâ ben o sınavdan kalırım ki o sınava talip değilim.