Yazarın okuduğum üçüncü kitabı bu, diğerlerinden daha iyiydi bu. İçinde sadece şiir değil birkaç deneme de bulunuyor. Özellikle "Ömür Hanım'la Güz Konuşmaları" yazısı gerçekten çok başarılı.
Şükrü Erbaş'ın denemeleri şiirlerinden daha iyi, şiirlerini genel olarak beğenmiyorum. Çok abartıldığını düşünüyorum. Hemen hepsi aynı konu aynı kelimeler etrafında dönüyor. Düzen, ahenk, anlam bütünlüğü açısından çok zayıf. Sürekli "bozkır, göğüs, yalnızlık, gövde, gece, meneviş, kakül, tanrı..." gibi kelimeler kullanmış. Özellikle kadın göğüsleriyle bu adamın ne alıp veremediği var anlaşılır gibi değil.
Açıkçası önereceğim şiir kitapları arasında değil, ama içindeki düzyazılar başarılı. Onlar için okunabilir.
