Söyle, lütfen. Neydi günahım benim? Yıllarca seni beklemedim mi ben? Kendi geçmişimden bile kaçtım. Geriye bakmaya korkuyorum artık. Söyle hadi, neydi benim günahım? Söz verip kaçman için ne yaptım ben? Bu kırgınlıkları yaşamak için ne yaptım sana? Lütfen, söyle. Hani bana karşı çok nettin ya sen, ne oldu o dürüstlüğüne? Hesap sormuyorum! Israrla tekrarlayıp durma aynı şeyleri. Bir kez olsun ciddiye alın söylediklerimi. Sitem ediyor oluşum artık bunca yükün altından kalkamıyor oluşum. Taşıyamıyorum, anladın mı? Yaralı bir hayvana böyle mi davranıyorsunuz? O halde neden beni devamlı ağlatıyorsunuz?! Hani beni koruyacaktın her şeyden, ağlamayacaktım artık. Liman ol istedim bana, güvenmek istedim. Anlıyor musun? Sakinleşmek ve iyileşmek istedim. Hiç bırakmadan elimi tutmaya razıysan, gel yanıma, bir omuza ihtiyacım var. Kafan karışıksa beni yorma, sonradan gitmeler usandırdı beni. Konuşmasak da olur benim için. Biliyorum sen de sevmiyorsun fazla sözü. Kimseye benzemem söyledim sana. Beni avutup gidemezsin. Eğer geleceksen dertlerinle de olsa gel, kal bende. Birlikte çözelim, üstesinden beraber gelelim. Baştan dedim ya, sana yanlışım olmadı, yanlışı yapan sen oldun. Ve söyledim işte affederim ama nazik ve dürüst ol bana. Ben bana yanlış yapılmasını hak etmedim. Yalnızlık ile yeterince itham edildim.