Varlık ve hakikati olduğu kadar, aklı da mertebeli kabul eden klasik dünya görüşünün aksine, modern dünya görüşü için ne varlık, ne hakikat ne de bir bilinç ve zekâya indirgenmiş insan aklında düzey veya mertebelerden bahsetmek mümkün değildir. Bununla paralel olarak bütünüyle seküler parametreler ekseninde serpilip gelişen modern eğitim anlayışı bakımından yapılması gereken şey, “varlığın anlam ve hakikati nedir?” gibi büyük sorular sormak yerine, bütünüyle doğal yasa veya nedenlere bağlı bir mekanizma olarak işleyen bir dünyada, bilimsel ve rasyonel gözlem ufkunda beliren gerçeklik üzerinde hâkimiyet kurmaktan başka bir şey olmayacaktır.
Sayfa 232Kitabı okudu
Hakikat bizi Çağıran dünya,bizi tutan ,
bizi besleyen veya bizi ezen dünyadır ve benzer şekilde dünyaya karşı rolümüzü oynamamız bizi tutmasına beslemesine ve ezmesine izin vermemizdir o halde buradan bakıldığında hakikaten hiçbir şey kaçış imkanı yoktur dünya hepimize sürekli ezmek tedir gerçekten her kaçış sahici olmamasından ötürü yalandır dünyanın hoşgörüsüzlüğü karşısında yaşadığımız zararı hayal gücünde telafi ederhakikat her şeyden çok özel projelerle fantezilerle hülyalarla çelişmektedir bu anlamda özel olan şey hakiki değildir kendisine hayali bir şekilde gerçekten koparan şey her şeyden önce yanlış olandır.
Kutsal olan hakikat değil kişinin kendi hakikatini aramasıdır! İnsanın kendisini sorgulamasından daha kutsal ne olabilir?
Kimsen o ol. Ve gerçeklik olmadan kişi kendisinin kim ve ne olduğunu nasıl keşfedebilir?
Doğru seçimin yolu ancak hakikatin güneşinde açılır. Başka türlüsü mümkün değildir.
Postmodernizm bu bakımdan bir tepki felsefesidir. Bütunluğe, anlamın sabitlenmesine, hiyerarşiye, evrenselliğe, doğaya öze/fitrata, kesinliğe karşıdır. Postmodernızme göre doğruluk iddiasında bulunmak faşizmdir. İnsan, doğa ve kitap okuyucunun kendi açısından yeniden yorumlayıp inşa ettiği bir metindir. Metin yazarından bağımsız olarak okunabilir, yorumlanabilir yeniden inşa edilebilir. İnsanlığa seslenen bütün ideolojiler ve dinler bar anlatıdır, dil oyunudur, söylemdir, dayatmadır. Postmodernizm bir “kim bilir!” felsefesidir; “olabilir”, “belki”, “hem şu hem bu” felsefesidir. Doğruluk, hakikat, gerçeklik, iyilik, kötülük ve benzeri kavramlar tarihsel, kültürel ve toplumsal inşalardan başka bir şey değildir. Hemen her şeyin birkaç anlamı vardır. Hakikat bir üretimdir. Herkes kendi hakikatini üretme özgürlüğüne sahiptir. Olgulardan değil ancak algılardan söz edebiliriz.
Sayfa 117Kitabı okudu
Nietzsche, bir anlamda, Tanrı'nın ölümünün yanı sıra kültürün sonunu muştular. Kendilik bir kurmaca, nesneler sadece Güç İstenci'nin birer yan ürünü, uzlaşı alçak, dünya şekilsiz ve nüfuz edilemez, uygarlık tarihi gülünç derecede tuhaf tesadüflerin tekerrürü, ahlak sadistçe bir öz-şiddet, gerçeklik bir kısmi yorumlar dizisi ve hakikat can veren bir yanılsama ise, kültür nasıl var olabilir?
Sayfa 212Kitabı okudu
Hakikat ve Modernlik!..
~~~
“Hakikat” Hakk olanın varlığının ikrarıyla dünyanın tanziminde başvurulacak değer(ler)in hem kaynağı hem de toplamıdır. Hakikatin varlığını kabul etmek; bir gerçeklik/olan olarak değil de her şart ve imkanda olması gerekenin izini sürmek ve bu olması gerekenin anahtarını vahiy yoluyla bulabileceğini idrak etmektir. Modernlik ise bilimi, felsefe ve bunlardan doğan teknolojisiyle bu redd üzerine bina edilmiştir.
~~~
Sayfa 27Kitabı okuyor
