Veritas, Latince kökenli bir kelimedir ve aynı zamanda üniversitemizin (Harvard) sloganıdır. Anlamı ise 'hakikat, gerçeklik' demektir.
Sayfa 64Kitabı okuyor
gerceklik
Dışımızdaki sahte ışıklar içimizdeki hakikat ışığını karartıyor.Daha fazla karanlığa gömülmeden bir aydınlanmaya,işraka,nura,hakikate ve özgürleşmeye ihtiyacımız var.
Sayfa 28 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
Hakikat var mıdır?
Gerçeklik aslında değişen bir şey midir, yoksa değişmez ve sürekli midir?.. Bir şeyin anlamı şudur dendiğinde bununla ne demek istenir?
Bazı durumlar bazı bilgiler vardır.
Bu durumlar ve bilgiler o kadar gelenekselleştirilmiş ve kalıplaştırılmıştır ki, aykırı bir gerçeklik ortaya koyduğunda toplum tarafından kabul görmez dışlanırsın.
Bu durum, gelenekleştirilmiş bilgilerin doğru olduğundan değil, aslında tamamen toplum tarafından bir kalıba oturtulduğundan dolayıdır.
Koyun sürüsü olmak istemiyorsan, kalıplaşmış bilgilerin dışındaki hakikat ve gerçekleri gör.
Yeni bir hakikat, varolanları bambaşka bir ışığa koymakta ve bizim dünyaya yönelik tavrımızı, gerçeklik anlayışımızı değiştirmektedir.
Yunan dilinde/hakikat gerçeklik ve ışık özdeş kavramlardır.Aletheia: Üzerindeki örtülerden kurtulmak, üstün açılması, gizlinin ortaya çıkması anlamlarına gelir.
Tolstoy
Hakikati aradığın yerde yalanlar bulursun. Etrafındaki insanlar sana bir hakikat dayatır. Fakat zamanla başka bir gerçeklik daha olduğunu öğrenirsin. O zaman kendini de tanımaya başlarsın.
Sayfa 100 - Alfa KitapKitabı okudu
"Eğer insanlar yanlış yola saparsa, hakikat ve gerçeklik yerine görüntülere ve gölgelere inanırlar."
Platon (Eflatun)
"Kutsal olan hakikat değil, kişinin kendi hakikatini aramasıdır! İnsanın kendisini sorgulamasından daha kutsal ne olabilir?'Kimsen o ol.' Ve gerçeklik olmadan kişi kendisinin kim ve ne olduğunu nasıl keşfedebilir ki?"
Sayfa 100 - AyrıntıKitabı okuyor
Postmodern düşünürler aynı zamanda, nesnel gerçekliği sorgulamışlar ve gerçeklik, hakikat ve doğruluk kavramlarının altlarını oldukça oymuşlardır. Onların doğal kavramları ironi, yüzey, yabancılaşma ve parçalara ayrılmaydı. Postmodern düşünürler, klasik felsefenin soyut ideallerinden ziyade dili ve kültürü "sosyal inşalar" olarak, siyaseti de iktidarın sınıflar, ırklar, cinsiyetler arasındaki dağılımı olarak anlamayı tercih ettiler. Ve eğer her şey bir "sosyal inşa" ise, o halde neyin yanlış olduğunu kim söyleyebilir ki?
Sayfa 37 - Karakarga YayınlarıKitabı okudu
