Çocuklara dair
“Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil. Onlar Hayat’ın kendine duyduğu hasretin oğulları ve kızları.
..
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama ruhlarını değil… Çünkü ruhları geleceğin evinde, sizin düşüncenizde bile ziyaret edemeyeceğiniz o yerde yaşar.”
Sayfa 9Kitabı okuyacak
Çünkü gönülsüz pişirilen ekmek acı olur ve ancak yarısını giderir insanın açlığının.
Sayfa 15Kitabı okuyor
İhtiyaçları değişir insanın, fakat sevgisi ve sevgisinin ihtiyaçlarının karşılandığını görme arzusu değişmez.
İçinizin karanlığını evrene dökmek rahatlatıyorsa sizi, yüreğinizde doğan güneşi dökmek de sevindirecektir.
Sıkıntıya ve dara düşünce dua ediyorsunuz; keşke sevinciniz doruklarda olduğunda ve bolluk günlerinizde de dua etseniz. Zira dua benliğinizin berrak ve canlı esire yayılmasından başka nedir ki?
Dün bu günün anısından ve yarın, bugünün düşünden başka birşey değildir.
Düşüncelerinizle barışık olmadığınız zaman konuşursunuz...
Kendi sırrına ermekten başka amaç güden sevgi, sevgi değil ileriye atılmış bir ağdır; bu ağa sadece yararsız şeyler takılır.
Dostlukta ruhu daha da derinleştirmekten başka bir amaç olmasın.
Ruh ne bir hat üzerinde yürür, ne de saz gibi büyür. Ruh sayısız taç yapraklı lotus çiçeği gibi kat kat açılır.